Natuurmonument De Beer

[1] [2] De Vlierenlaan en omgeving

De houten steiger in de Berghaven in Hoek van Holland was het gebruikelijke vertrekpunt voor de oversteek naar De Beer. Tot 1935 was het Slis, de schipper van de reddingsboot, die eerst met een zeilbootje en later met het motorbootje de 'Hoek van Holland 10' voor het vervoer zorgde. In 1935 werd het vervoer overgenomen door Ary Prins.

Er was ook nog een andere route, namelijk vanaf Rozenburg langs de zuidoever van de Nieuwe Waterweg. Daar was echter geen weg, maar liep de route over de percelen van de lokale boeren, met alle moeilijkheden van dien. Jan. P. Strijbos heeft deze soms moeizame route beschreven in zijn boek 'Waar de stilte spreekt'.

Langs de zuidelijke oever van de Nieuwe Waterweg lagen slikkige en deels zandige platen. Dit was het domein van een groot aantal vogels waaronder rosse grutto's, grutto's, tureluurs, scholeksters, wulpen, bergeenden, oeverlopers en allerhande meeuwensoorten. In juni bloeide langs de oevers in grote getale de pijlkruidkers die in hun bloeitijd een heerlijke geur verspreidden.

Vanaf de steiger voerde een paadje omhoog naar het huisje van de Vogelbescherming. Aan het eind van de jaren dertig werd hier op kosten van de Stichting Natuurmonument De Beer een fraaie opzichterswoning gebouwd.

De houten aankomststeiger op De Beer, jaren dertig. Foto W.G. van der Kloet.

De zuidelijke oever de Nieuwe Waterweg gezien in oostelijke richting, 1932.
Foto A. de Graaf.

 

Het noordelijke van het strand met de Aanspoelselhoek [8] [1] [2] De Vlierenlaan en omgeving